Sürünün uyumu, avın büyüklüğüyle test edilir.

Temel ihtiyaçların davranışlarımıza yön verdiği noktasından hareketle, sosyal yaşamdaki tercihlerimizin de bahsi geçen ihtiyaçlar ya da güdüler tarafından şekillendirildiğini iddia etmek yanlış olmaz.

Kişinin hedefleri farklı olabilir; ancak, hedefi tutturma - başka bir deyişle başarılı olma – arzusu hepimiz için ortaktır. Bu temel motivasyon ise bizi mümkünse en zahmetsiz ve hızlı şekilde başarıya taşıyacak yolları seçmeye iter. Toplumsal yaşamda da bu eğilimin en temel karşılığı belli bir gruba dahil olma fikridir.  

Herhangi bir siyasi parti, sivil toplum örgütü, spor kulübü hatta sosyal medya platformlarında oluşturulmuş gruplar ya da muhtelif illegal veya gizli yapılanmalar bahsettiğimiz türden gruplara örnek teşkil ederler. Seçenekler farklı olsa da, kişinin bir topluluğa katılmasındaki temel motivasyon genellikle bu sayede kendisini özel hissetmek ve kazanç elde etmektir. Saydığımız yapılanmalar kişiye saygınlık, güç, maddi kazanç getirebileceği gibi, sosyal yardım kuruluşlarında gönüllü çalışma tercihinde olduğu gibi kişiye manevi haz da sağlayabilir.

Kazanç süreklilik arz ettiği müddetçe, bireyler parçaları oldukları mikro topluluklarda faaliyetlerini devam ettirmekten hoşnutturlar. Fakat kazanç temelli bu tür birlikteliklerin en büyük riski sunulan kazancın düşmesi ya da öngörülemeyecek kadar artmasıdır. Düzenli av bulabilen bir aslan sürüsünün disiplininin, uzun süren açlık dönemde bozulması gibi, iktidarı elinde tutan bir siyasi partinin gücünü devam ettirdiği sürece üyelerinin koşulsuz hatta abartılı desteğine sahip olup, aksi bir durumda hızlı şekilde yok olması sanırım yabancı olmadığımız bir durumdur.

Özetlemek gerekir ise herhangi bir topluluğun gücü, üyelerine sağladığı ayrıcalıkların sürekliliği ile orantılıdır. Bu noktada herhangi bir dalgalanma yapının uyumunu muhakkak olumsuz yönde etkileyecektir.

[1] Kurdun Pervasızlığı Kuzunun Karşı Koyamayacağını Bilmesindendir